W zbiornikach naturalnych, których dno wykazuje naturalną szczelność; trzeba często dokonać umocnienia jego powierzchni. Najczęściej umocnienie to ma na celu utrzymanie właściwego profilu dnia oraz ułatwienie utrzymania zbiornika w czystości. Jako umocnienie stosuje się najczęściej pokrywanie powierzchni dna brukiem kamiennym albo warstwą tłucznia hub żwiru odpowiednio wyrównanego i uwałowanego. Po uwałowaniu umocnienie takie może przyczynić się do zwiększenia szczelności dna zbiornika.
Sposoby uszczelniania dna zbiorników ogrodowych: a) gliną lub iłem, b) i c) folią z tworzywa sztucznego, d) masą bitumiczną, e) płytami betonowymi.
We wszystkich zbiornikach sztucznych, czyli nie mających naturalnego nieprzepuszczalnego dna trzeba wykonywać specjalne uszczelnienie, a często również stosować umacnianie powierzchni dna.
Uszczelnienie dna zbiornika można wykonywać za pomocą różnych materiałów, zależnie od rodzaju podłoża, głębokości zbiornika, przeznaczenia i sposobu użytkowania. Najtańszym i jednocześnie najprostszym sposobem uszczelnienia jest ułożenie 20-30-centymetrowej warstwy gliny lub iłu. Warstwę taką układa się na odpowiednio wyprofilowanym i uwałowanym podłożu. Po ułożeniu warstwę tę trzeba również wyrównać i uwałować, a następnie pokryć 5-centymefiroiwą warstwą żwiru, który stanowi umocnienie dna. Na powierzchni dna o większych pochyłościach lepiej jest zamiast żwiru użyć drobnego tłucznia, który po uwałowaniu tworzy znacznie lepszą warstwę umacniającą.
Uszczelnianie gliną lub iłem można stosować na dostatecznie zwięzłym podłożu oraz w wypadkach spodziewanego osiadania gruntu, np. na nasypach. Uszczelnienia tym sposobem nie należy natomiast stosować na gruntach luźnych i przepuszczalnych ze względu na łatwość przenikania do takiego podłoża części spławialnych, co prowadzi do zniszczenia warstwy uszczelniającej i ubytków wody.
Do tanich i bardzo łatwych w wykonaniu należy zaliczyć uszczelnianie folią z tworzyw sztucznych, a przede wszystkim folią polietylenową. Grubość używanej folii wynosi najczęściej 0,05 lub 0,1 mm. Ten rodzaj uszczelnienia można, stosować na gruntach przepuszczalnych i niedostatecznie ustabilizowanych, podłoże takie powinno być jednak odpowiednio zagęszczone, wyprofilowane i wyrównane. Folia jest materiałem elastycznym, lecz dość delikatnym i łatwym do uszkodzenia mechanicznego, dlatego układa się ją zwykle na 5-10-centymetrowej warstwie piasku drobnoziarnistego. Warstwa ta doskonale wypełnia nierówności powierzchni podłoża i zapobiega uszkodzeniu folii pod naciskiem masy wody.
Folia przeznaczona na uszczelnienie powinna stanowić jednolitą powłokę. W celu utworzenia takiej powłoki arkusze folii łączy się przez zgrzewanie. Znając dokładnie kształt i wymiary zbiornika można przygotować powłokę z foli np. na powierzchni trawnika lub placu. Dla pewniejszego uszczelnienia dna można stosować dwie folie. Uszczelnienie z folii powinno być dokładnie połączone ze stopą fundamentu ściany zbiornika.
Sztuczny zbiornik ogrodowy uszczelniony folią: a) przekrój, b) układ przewodów doprowadzających i odprowadzających wodę, c) schemat osadzenia przewodu przelewowego.
Po rozłożeniu folii i połączeniu jej ze ściankami stanowiącymi brzeg trzeba ją zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi (przedziurawieniem) przez ułożenie: w miejscach poziomych 10-15-centymetrowej warstwy piasku, a w miejscach o większych pochyłościach — płyt betonowych na podsypce piaskowej. Zabezpieczenie folii płytami ułatwia utrzymanie w zbiorniku czystości i może być stosowane również w basenach ogrodowych wykorzystywanych do kąpieli.