Od każdej ławki ogrodowej wymaga się stateczności. Siedzenie w pozycji odchylonej na ławce z oparciem nie powinno naruszać jej położenia, a tym bardziej powodować jej przewrócenia. Przyczyną tego może być wadliwa konstrukcja ławek, niedostosowania do kierunku obciążenia oraz ustawianie ławek na miękkim podłożu.
Ławka powinna być łatwa do utrzymania w czystości. W związku z tym materiały, z których wykonuje się siedziska i oparcia lub powłoki farb, którymi się je pokrywa, powinny być gładkie i łatwo zmywalne, czyli wykazywać niewielką przyczepność w stosunku do równych zanieczyszczeń.
Bardzo ważną cechą, jaką powinny mieć ławki ustawiane w miejscach publicznych, jest odporność na zniszczenie. Dość często obserwuje się niewłaściwe użytkowanie, a nawet celowe niszczenie ławek na terenach zieleni. Najczęściej dochodzi do łamania lub odrywania listew lub desek, odkształcania lub łamania konstrukcji, przewracania, przenoszenia itp. Uszkodzeniom tego typu można przeciwdziałać przez zastosowanie większych grubości elementów, silniejszej konstrukcji, mocowanie ławek do podłoża, wykonywanie ławek stałych itp.
Ławki ogrodowe są narażane często przez cały rok na działanie czynników atmosferycznych, dlatego wymaga się, żeby użyte materiały były odpowiednio odporne na działanie tych czynników lub też należycie zabezpieczone. Nadanie przez to ławkom trwałości ogranicza konieczność wykonywania kosztownych okresowych napraw.