Z pojęciem ogrodzeń wiążą się często różne pionowe elementy ogrodowe o zbliżonych funkcjach. Niskie murki, podwyższone krawężniki, małe obwódkowe żywopłoty często stosuje się na granicy nawierzchni dla pieszych z powierzchniami pokrytymi roślinnością. Nie są to trudne do pokonania przeszkody, a jednak bardzo często skutecznie chronią różne powierzchnie przed zadeptywaniem.
Niskie murki wysokości do 45 cm mogą być, po odpowiednim przystosowaniu, wykorzystywane do siedzenia. Wyższe żywopłoty i ścianki budowane wewnątrz ogrodów pełnią często funkcję przegród widokowych czy osłon przeciwwietrznych.
Forma plastyczna ogrodzenia może być różna i zależy od wspomnianych wyżej czynników oraz w dużym stopniu od przyjętego materiału i konstrukcji. Ogrodzenia obiektów ogrodowych powinny być możliwie proste w konstrukcji, bez przesadnego zdobienia. Można nawet zalecać wykonywanie ogrodzeń dyskretnych nie odciągających uwagi od wartości dekoracyjnych wnętrza — ogrodu.
Przy wyborze konstrukcji należy uwzględniać występowanie czynników wpływających na niszczenie ogrodzeń.
Do czynników tych zaliczamy:
– ruchy gruntu na skutek osiadania lub przemarzania, siły wiatru,
– korozje materiału,
– korzenie lub części nadziemne istniejących drzew,
– wandalizm.
Ruchy gruntu wywołane osiadaniem lub przemarzaniem powodują pękanie fundamentów i cokołów; prowadzi to do odchyleń linii i płaszczyzny ogrodzenia. Można temu zapobiegać przez ustabilizowanie gruntu, głębsze fundamentowanie lub unikanie konstrukcji sztywnych a stosowanie bardziej elastycznych.
Siły wiatru są szczególnie niebezpieczne wobec ogrodzeń pełnych (ścian) usytuowanych poprzecznie do kierunku najpilniejszych wiatrów. Można tym siłom zapobiegać tylko przez nadanie ścianie odpowiedniej sztywności, np. przez stosowanie skupów. Ogrodzenia ażurowe porośnięte pnączami również mogą być niszczone przez wiatr, zwłaszcza w stanie ulistnienia.
Korozja materiału zmniejsza trwałość, właściwości mechaniczne i cechy estetyczne ogrodzenia. Należy stosować materiały nienasiąkliwe, powierzchniowo i wgłębnie zabezpieczone przed korozją.
Korzenie drzew znajdujących się w pobliżu ogrodzenia mogą w czasie wzrostu wybierać naciski na fundamenty powodując ich pękanie i wypieranie. Podobne działanie może wywierać grubiejący pień. Uniknąć tego można przez omijanie drzew linią ogrodzenia co najmniej na odległość 1 m. Rozwiązania takie są przyjemnym urozmaiceniem ogrodzenia i podkreślają wartości dekoracyjne drzewa.
Na skutek wandalizmu szczególnie łatwo są niszczone materiały łatwe do złamania (listwy drewniane), łatwo pękające (płyty plastikowe, cienkie prefabrykowane elementy betonowe) oraz podobnie mało odporne materiały. Stosowania takich materiałów należy unikać przy wykonywaniu ogrodzeń zewnętrznych.