Do obliczenia objętości mas ziemnych metodą siatki kwadratów potrzebny jest plan sytuacyjno-wysokościowy stanowiący podstawę do opracowania projektu, wykonany metodą siatki kwadratów.
Plan wysokościowy wykonany na siatce kwadratów z wykreślonymi warstwicami istniejącego ukształtowania.
Kwadraty na plamie mogą mieć bok długości 10-40 m. Projektowane ukształtowanie terenu można przedstawić na takim podkładzie za pomocą wykreślonych warstwic. Rzędne projektowane wyznacza się zwykle przez interpolację. Rzędne istniejące i projektowane wpisuje się w wierzchołkach kwadratów. Rzędne projektowane określają wysokość nasypu lub głębokość wykopu. Obok wierzchołka wpisuje się różnicę rzędnych ze znakiem „+” w odniesieniu do wykopów i „-” do nasypów.
Plan przygotowany do obliczenia objętości wykopów i nasypów.
Obliczanie objętości wykonuje się osobno dla każdego kwadratu, dla całości lub części jego pola w ten sposób, że średnią różnicę (rzędnych występujących w wierzchołkach określonego pola mnoży się przez powierzchnię pola.
Przebieg linii zerowej rozgraniczającej wykopy od nasypów może być taki, że na plamie wystąpią pełne kwadraty odpowiadające wykopom lub nasypom, kwadraty przedzielone na dwa trapezy oraz kwadraty przedzielone na pięcioboki i trójkąty.
Możliwe sposoby przebiegu linii zerowej przez pola kwadratów.
Objętość mas ziemnych oblicza się w wymienionych wypadkach według następujących wzorów:
Wynikli obliczeń wpisuje się do .tabeli sporządzanej według następującego wzoru:
Obliczone objętości mas wpisuje się ponadto na powierzchni określonych pól na planie. W celu ułatwiania organizacji transportu mas ziemi na planie podaje się również zalecane kierunki przemieszczania ziemi z wykopów.
Plan z wpisanymi objętościami mas wykopów i nasypów oraz wskazaniem kierunku i objętości przemieszczanych mas ziemi z wykopów.
Metodę siatki kwadratów stosuje sdę do obliczania objętości robót ziemnych na terenach o zróżnicowanej istniejącej oraz projektowanej rzeźbie powierzchni.