Przy wierceniu otworów w stalowych lub drewnianych przedmiotach o kształcie walca trzeba je koniecznie podeprzeć w pryzmach, które zabezpieczają przed obrotem. Pryzmę można wyciąć z kawałka klocka drewnianego. Można też, co jest dużo łatwiejsze wykonać ją z dwóch połówek krótkiego walca przeciętego wzdłużnie wzdłuż osi. Połówki walca wystarczy przybić gwoździkami do podstawy z deski lub grubej sklejki. Tak wykonana pryzma nadaje się szczególnie do mocowania wałków o małych średnicach.
Dwustopniowe wiercenie szkła
Aby przy wierceniu otworu szyba nie popękała, należy wiercić go dwustopniowo. Najpierw wiercimy z jednej strony, do połowy grubości. Następnie od drugiej strony – już przez całą grubość. Przypominam, że przy wierceniu szkła musimy ustawić wiertarkę na jak najniższe obroty lub lepiej wiercić wiertarką ręczną, cały czas smarując wiertło terpentyną. Wierconą szybę należy ułożyć na sprężystym, ale twardym podłożu np. płycie drewnopochodnej.
Trasowanie okręgu
Jednym z niezbędnych narzędzi w dobrze wyposażonym warsztacie domowym jest metalowy cyrkiel traserski. Nim wykonuje się okrągłe rysy na powierzchniach metalowych, a także na twardych gatunkach drewna. Można nim odmierzać również wymiary tam, gdzie dostęp miarką jest niemożliwy. W czasie użytkowania pamiętajmy o okresowym ostrzeniu obu nóżek cyrkla, najlepiej na zwykłej osełce, takiej której używa się do ostrzenia dłut stolarskich. Musi to być płaska osełka o bardzo drobnych ziarnach.
Wkręcanie śrub oczkowych
Śruby oczkowe, w tym i haki do dziecinnych huśtawek wkręcamy najczęściej w drewniane belki lub słupki. Wkręcamy w odpowiednio wywiercone otwory pilotujące, ale pomimo tego wymaga to użycia dużej siły. Moment obrotowy możemy znacznie zwiększyć wsuwając grubszy pręt lub rurkę w oczko śruby i pokręcając takim zestawem oburęcznie. Musimy jednak uważać, aby nie użyć zbyt dużej siły wkręcającej, gdyż przy bardzo suchym drewnie grozi to rozszczepieniem belki.
Otwory w ścianach nośnych
Otwory okienne lub drzwiowe można z powodzeniem wykuwać w murowanych ścianach działowych. Bardziej skomplikowane jest to w przypadku ścian nośnych (konstrukcyjnych). Aby wykonać otwór należy najpierw zamontować nadproże np. z belek stalowych lub żelbetowych. Najpierw więc z obu stron, kolejno należy wykuć bruzdy i zabetonować w nich belki np. stalowe ceowniki lub dwuceowniki o odpowiednim wymiarze. Otwór pod belkami można wykuć dopiero po dobrym związaniu betonu.
Zbiornik na pył
Aby ograniczyć zapylenie pomieszczenia w czasie wiercenia otworów w ścianach warto pod miejscem wiercenia zawiesić małą papierową kopertę ze sztywnego kartonu. Sypiący się pył będzie wpadał do niej, a stąd łatwo go już usunąć. Kopertę przykleja się dwoma krótkimi paskami taśmy tlejącej. Jeżeli kopertę przykleimy tuż pod otworem, to zabezpieczymy również ścianę przed pobrudzeniem pyłem, a szczególnie brudzący jest pył z cegieł lub pustaków ceramicznych.
Mierzenie wewnętrzne
Zwykłą zwijaną miarką stalową można skutecznie mierzyć również wymiary wewnętrzne np. szerokości wnęk. Wystarczy, że zgiętą miarkę dosuniemy ściśle do ścianek bocznych i odczytamy wymiar uwzględniając błąd wynikły z promienia zagięcia. Na ogół do odczytanego z miarki wymiaru dodajmy 1 cm, aby uzyskać właściwy wymiar. W każdym wypadku pomiar będzie się charakteryzował szybkością i na ogół wystarczającą dokładnością szczególnie przy różnych pracach budowlanych i ciesielskich.
Wyjmowanie gwoździ
Większość drobnych przedmiotów, takich jak nakrętki, podkładki, śruby, wkręty i gwoździe przechowujemy w różnej wielkości pudełkach lub słoikach. Niekiedy trudno je z nich wyjmować, dlatego też najczęściej wysypujemy całą zawartość na papier. Można jednak inaczej. Wystarczy w czoło trzonka młotka wkleić klejem dwuskładnikowym mały magnes. Nim wyjmujemy z pudełka kilkanaście drobiazgów, wybieramy potrzebne, a resztę wrzucamy z powrotem. Magnes ułatwi również zbieranie rozsypanych drobiazgów.