Kolor we wnętrzu podlega tym samym regułom, co kolor w kompozycji malarskiej. Utrudnieniem projektowania układu barw w mieszkaniu w stosunku do tradycyjnego obrazu jest trzeci wymiar, czyli działanie zestawień barwnych w przestrzeni, którego efektów nigdy nie można dokładnie przewidzieć, opracowując płaski projekt na papierze. Prawdziwym sprawdzianem danej koncepcji może być tylko realizacja w konkretnym, trójwymiarowym pomieszczeniu.
Ogólny wyraz, klimat barwny całości wnętrza powstaje jako suma współgrających barwnych elementów, którymi są zarówno ściany, sufit, podłoga, jak i meble, tkaniny, obrazy itp. Wybór barwy każdego ze składników oraz ich harmonijne zestawienie jest zadaniem trudnym, gdyż liczba rozwiązań jest ogromna. Często podświadomie wybiera się zestawienie kolorów tworzących nastrój potrzebny do psychicznego odpoczynku po dniu intensywnej pracy, a w starszym wieku szuka się w mieszkaniu spokoju i ciszy wśród barw chłodnych, pastelowych, stonowanych. Odwrotnie postępuje się, jeśli praca w ciągu dnia jest monotonna i przygnębiająca. Używa się wtedy barw ciepłych, bardziej intensywnych oraz kontrastowych zestawień, pobudzających do aktywności.